De toenemende macht van China

Er zijn twee zaken die, over China, de aandacht vragen

1.       Verrijking is de oorzaak.
De economische oorzaak achter het probleem met China is de verrijking van China.
Dat gebeurt met ons geld omdat, in onze vrijhandelsrelatie met China, de enorme hoeveelheid goedkope arbeidskrachten en de dictatuur de handel geheel scheeftrekken. Wij, het Westen, kopen daar oeverloos veel. Het is deze jaarlijks groeiende rijkdom die China in staat stelt alles te kopen, staatshoofden om te kopen en met een volledig onaanvaardbare hubris in de wereld te staan. Alleen dit is van belang, in tegenstelling tot alle huidige aandacht voor

a.    staatssteun aan bedrijven,

b.    respect voor mensenrechten,

c.     toegang tot de Chinese markt,

d.   respect voor intellectuele eigendom

e.    China al of niet een ontwikkelingsland,

f.     praten over de Oeigoeren.

g.    Een zwarte lijst bedenken van Chinese bedrijven

h.    Het ‘het Signaal omzetten in concreet beleid’.

Begrijp dit niet verkeerd. De punten van a tot h zijn belangrijk, praten over Oeigoeren is belangrijk en nodig, maar zelfs als punten a t/m h perfect zouden worden opgelost, dan nog zal de onaanvaardbare Chinese tsunami ons overspoelen.. Het enige dat de veel te snel toenemende mondiale macht van China naar een aanvaardbaar niveau terug kan brengen is de verrijking stoppen. Zie verder.

2.                  De rust in het recente handelsakkoord tussen de VS en China heeft uitsluitend een electorale reden en is dus niet meer dan tijdelijk.
President Trump heeft deze rust in de handelsrelatie met China uitsluitend gebracht om door zijn kiezers te worden herkozen. De tijdelijke economische teruggang die het aanpakken van China met zich mee zou brengen kan hij nu even niet hebben.  Aangezien daarnaast de ‘impeachment’ waarschijnlijk niet zal lukken, en Trump dan ook zeer waarschijnlijk voor een tweede termijn zal worden herkozen is het te verwachten dat hij daarna China opnieuw zal aanpakken en ditmaal veel harder en efficiënter. Hij is daar duidelijk over geweest, hoewel de pers, zelfs de Amerikaanse pers, dat niet heeft opgepakt[1]. Europa en dus ook Nederland, zouden zich op deze te verwachten loop der dingen dienen voor te bereiden.

= = // = =

De achtergrond

De 60-20-20 situatie
De VS is, grof afgerond, voor 60% verantwoordelijk voor de te grote verrijking van China, de EU voor 20%, de rest van de wereld voor de overige 20%. Dat betekent ook dat alleen de VS, door dit te beëindigen, een vuist kan maken, Trump ziet dat goed.

a.                  Equal Trade
De enige maatregel die China kan stoppen is de vrijhandel met China vervangen door ‘Equal Trade’. Er is gerede kans dat Trump dat na zijn herverkiezing zal trachten te doen. Overgaan naar Equal Trade is echter een rauwe maatregel welke onvermijdelijk zal leiden tot een korte recessie, een periode waarin de Westerse industrieën met grote ijver hun aanvoerlijnen zullen moeten aanpassen. Reken maar dat dat snel gebeurt, want het bedrijfsleven is efficiënt en overlevingsgezind. Wel zal het bedrijfsleven tevoren zo sterk als het kan lobbyen voor het laten doorgaan van de handel. Daar zal Trump dus tegen moeten kunnen. De keuze die Trump daarbij bewust zal hebben gemaakt is: Als ik moet kiezen tussen een korte recessie die ik veroorzaak en Chinese wereldoverheersing, neem ik het eerste.

b.                 Europa mag niet slapen
Het is zaak dat de EU er voor zorgt dat China haar niet van de VS afdrijft. De duidelijke Chinese pogingen tot  ”divide et impera” dienen niet te lukken. Sterker, indien Trump het bovenstaande uitvoert, zou het goed zijn als Europa met de VS samen zouden werken. Het is onze taak ons daarop voor te bereiden.

Voorlopige conclusie.

Uit het voorgaande blijkt dat Nederland op haar eentje bijna helemaal niets tegen China kan ondernemen. Aan de basis van de Nederlandse buitenlandse politiek dient dan ook het besef te liggen dat alleen het Westen als geheel iets kan doen tegen de rauwe en gevaarlijke opkomst van China. Het is dus zaak voor ons om daarover een gesprek aan te vangen met andere Westerse landen. Om voorlopig onze handel met China niet te schaden kan dat het beste gedaan worden buiten de aandacht van de media. Het zou wellicht verstandig zijn daarover, om te beginnen, contact op te nemen met Canada, Frankrijk en toch ook Duitsland, hoewel wij goed moeten beseffen dat Duitsland een betalingsbalans overschot heeft met China. en dus initieel een andere invalshoek heeft. Daarna met de hoofdrolspeler, de VS.

---

[1] Tijdens het bezoek van de Roemeense premier heeft de VS President gezegd: “Iemand moest China aanpakken.

China is dit land al 25 jaar aan het beroven, langer dan dat.

En het wordt tijd, of het nu goed is voor ons land of slecht voor ons land op korte termijn. Op lange termijn is het absoluut noodzakelijk dat iemand dit doet omdat ons land China niet 500 miljard dollar per jaar kan blijven betalen omdat domme mensen het zo hebben geregeld (hij bedoelde George W. Bush en Obama).

Of het goed of slecht is, op korte termijn, is niet relevant. We moeten het probleem met China oplossen, omdat ze meer dan $500 miljard per jaar opnemen. En dat is exclusief diefstal van intellectueel eigendom en andere dingen. En ook de nationale veiligheid.

Dus ik doe dit, of het nu goed of slecht is voor jullie - jullie uitspraak over: "Oh, zullen we twee maanden in een recessie vallen?" Oké? Het feit is dat iemand China moest aanpakken. Mijn leven zou een stuk eenvoudiger zijn als ik China niet zou aannemen. Maar ik vind het leuk omdat ik het moet doen.

En je zou blij moeten zijn dat ik dit vecht en ik vecht deze strijd, omdat iemand het moest doen. We konden dit niet laten gaan - ik denk zelfs dat het niet vol te houden is zoals het nu gaat."