Juncker bedoelt het goed maar is wel heel naïef

Juncker's idee om de twee presidenten van de Commissie en van de Raad samen te voegen, gaat voorbij aan enkele belangrijke aspecten en is naïef.

Allereerst vertegenwoordigt Tusk, de President van de Raad, de individuele landen die het niet altijd eens zijn met wat het centrale bestuur, de Commissie, wil doen. Die stem samenvoegen met de President van de Commissie is hem doen verstommen. Dat zou gewoon een fout zijn.
Een tweede aspect waar Juncker aan voorbijgaat is de nodige controle die uitgaat van de Raad.  Iedere democratie, juist als hij groot is, heeft 'checks and balances' nodig, dat wil zeggen organen die hun stem kunnen laten horen en die daarmee een zekere mate van controle uitoefenen. Hoewel de volgende vergelijking in juridische zin mank gaat, wil ik hem toch geven: ons land, Nederland, heeft de Raad van State. Daar gaat een zekere controlerende functie van uit, ook wijsheid en gezond verstand. Los van de respectievelijke juridische achtergronden van beiden, gaat er ook, voor de zo veel grotere EU, een controlerende functie uit van de Raad. Zo'n orgaan de mond willen snoeren zou een verpaupering zijn.

Ten derde geeft Juncker met deze wens een klap in het gezicht van de normale soevereiniteit en daarmee de trots van de deelnemende landen. Dat is niet verstandig. Hij bereikt zo het omgekeerde van zijn overigens goede bedoeling: De hoognodige betere zeggenschap van Brussel op het politieke wereldschaakbord om de belangen van Europa goed te kunnen behartigen.
De weg daartoe is namelijk een andere: Een nieuw verdrag tot een EU van twee snelheden zoals voorgestaan door President Macron, waarbij een kern van landen samen besluit de regel van unanimiteit op te geven. Dan vervalt voor die groep het kreupelsmakende veto van een enkel land.

Er is namelijk wel degelijk de noodzaak voor de Commissie om namens de EU met kracht te kunnen optreden, juist daar waar onze vrijheid wordt bedreigd, zoals bijvoorbeeld nu door de veel te grote Chinese verrijking. De unanimiteitsregel blokkeert de Commissie op het ogenblik.
De fout van Juncker schuilt dan ook niet in de achtergrond van zijn wens, die is correct. Zij schuilt in zijn vreemde politieke naïviteit, hoe hij denkt de nodige vooruitgang te kunnen bereiken.
Tenslotte ben ik steeds geïrriteerd door het feit dat de EU twee presidenten heeft, een contradictio in terminis. Tusk kan beter de titel 'Secretaris Generaal' krijgen.